Op weg naar Las Vegas, de vlucht naar Las Vegas

De grote dag is aangebroken, LasVegasNic, vertrekt naar Las Vegas in de staat Nevada. Het wordt mijn zesde Vegas trip. Gisteren, op Koningsdag, de laatste voorbereidingen gedaan en de koffers ingepakt. Ik ga het koude Nederland verlaten en ga 14 nachten naar Las Vegas en omgeving. Het is daar inmiddels lekker weer. Temperaturen van rond de dertig graden. Heel erg vervelend :-) Dag van vertrek vind ik altijd spannend. Ben ik niets vergeten, kom ik op tijd op Schiphol, gaat het inchecken goed, hoe verloopt de vlucht, hoe verloopt de aankomst in de VS en zo zijn er nog meer spanningsmomenten. Mijn eerste korte nacht heb ik inmiddels achter de rug. Om 04:00 gaat mijn wekker. Opstaan LasVegasNic! Mijn broer brengt me naar Schiphol dus dat is lekker luxe. Hij is er rond 04:45 uur. Mooi op tijd. Vanaf ons is het ongeveer 150 kilometer rijden naar Schiphol. Volgens Google Maps een reistijd van  1 1/2 uur. Ik vermoed dat we er iets korter over doen. Het is nog heel vroeg. Mijn vlucht gaat pas om 10 uur maar dan ben ik ruim op tijd.

Op weg naar Schiphol

Ik loop nog een keer laatste keer naar boven maak mijn dochter wakker en neem met een paar dikke kussen afscheid. Nog een laatste check en dan kunnen de koffers in de auto. Even terug naar binnen waar ik afscheid neem van mijn vrouw.  De dames moeten LasVegasNic twee weken missen. Het is koud als we vertrekken, mijn In-between jas gaat mee. Die zal ik in Las Vegas niet nodig hebben. Daar ga ik wel vanuit.

Onderweg naar Schiphol  heb ik gezellige buurt met mijn broer. Hij vindt Las Vegas ook leuk maar is veel minder idolaat dan ik. In 2011 ben ik met mijn broer naar Las Vegas geweest en dat vond ik zeer speciaal en ontzettend leuk. Samen Vegas verkennen en samen van deze pretstad genieten. Hij was toen de chauffeur dus ik kon relaxen en genieten. Ik hoop met hem nog een keer naar Las Vegas te gaan. De rit naar Schiphol verloopt vlotjes, we zijn rond 06:00 uur op Schiphol. Ik laat me afzetten bij vertrekhal 2.

Inchecken op Schiphol

Ik neem afscheid van mijn broer met een dikke knuffel en bedank hem voor het rijden. Op weg naar de incheckbalie. Mijn vlucht naar Las Vegas is geboekt via KLM. Ik vlieg om 10 uur naar Salt Lake City in een Airbus A330-200 van Delta Air Lines. Bij binnenkomst in de vertrekhal schrik ik wel een beetje. Wat een lange rijen. Oeps als dat maar goed gaat. Gelukkig ben ik ruim op tijd. Ik kijk even waar ik precies moet inchecken en die rij is gelukkig veel korter. Het is nog te vroeg om in te checken maar na 5 minuten kunnen we doorlopen. Het is niet druk en ik loop door naar de voor mij vertrouwde incheckbalie. Mijn koffer gaat erop en nu maar hopen dat deze ook mee naar Salt Lake City gaat. In Salt Lake City moet ik weer de koffer ophalen en hierna op band gooien. De jongedame wenst me een fijne reis en ik loop door naar de Security en Douane.

Security en douane op Schiphol

Op naar de volgende wachtrij. Het is niet super druk en ik ben zo aan de buurt. De security medewerker is vrolijk en zeer vriendelijk. Mijn riem had ik al uit gedaan en hierna mag ik mijn Laptop zonder hoes in de bak stoppen. Ook mijn fototoestellen moet erin. Mijn telefoon en portemonnee volgen ook nog. Zelfs mijn zakdoek moet in de bak. Nu nog mijn jas en ik ben inmiddels 4 bakken verder.

Nu mag ik door de scanner. Mijn voeten zet ik op de gele “voet-stickers”, mijn handen doe ik omhoog en dan moet ik even stilstaan. Na een aantal seconden mag ik doorlopen en word ik nog gefouilleerd. De security-medewerker vraagt wel of dit mag. Ik ga deze keer niet de grapjas uithangen door te zeggen dat hij mij niet mag kietelen. Natuurlijk ben ik clean en mag nu al mijn spullen weer bij elkaar zoeken en opbergen in mijn handbagage-koffer. Nu doorlopen naar de douane. Natuurlijk mag ik Nederland verlaten. De Douanier wenst me veel geluk als ik vertel dat ik naar Las Vegas ga.

Tijd doden op Schiphol

Zo de eerste reishindernissen zijn genomen. Nu eerst een WC opzoeken. Het is tijd voor een plaspauze. Voordat ik naar de gate E-01 loop, koop ik eerst een fles water. Bij gate E-01 moet ik ook weer mijn boardingpass en paspoort laten zien en mag ik hierna doorlopen na een medewerker. Zij gaat me een aantal veiligheidsvragen stellen. Heb je je koffer alleen ingepakt en nog wat andere vragen. Ook hier vragen ze naar mijn bestemming en ik zeg dat mijn eindbestemming Las Vegas is. De medewerkster is daar nog niet geweest. Natuurlijk vertel ik even waarom ik die kant op ga. Ik promoot ook gelijk mijn Vegas websites. Ik kom door de screening en ik krijg een printje met daarop de gate nummer waar ik mag boarden. Op naar gate E-07. Ik ben natuurlijk veel te vroeg. Helemaal niet erg, ik heb mijn laptop bij en kan dan al een begin maken met mijn eerste posting. Natuurlijk even een foto maken van het bord. Vliegtuig doe ik later wel want die is er nog niet.

Ik vermaak me goed op het vliegveld en zie dat het steeds steeds drukker wordt bij de gate. Het vliegtuig staat er inmiddels ook. Mijn laptop gaat dicht en ik loop nu ook door naar de gate Ik zit in zone 3 en mag pas laat gaan boarden.  Even aansluiten in de rij en op naar mijn stoel 23 J. Het is me gelukt om een stoel aan de raamkant te reserveren. Kan ik nog een keer naar buiten kijken. Vanuit de lucht, op grote hoogte, ziet de wereld er heel anders uit. Vaak mooier :-)

Vlucht naar Salt Lake City

De vlucht naar Salt Lake City verloopt soepel. Onderweg vermaak ik me goed. Naast me zit een vrouw uit Salt Lake City. Ik maak met haar een praatje. Ik probeer weer wat informatie in te winnen hoe het is gesteld in de VS wat betreft sociale voorzieningen, ziektekostenverzekeringen en arbeidsvoorwaarden. Voor Amerikaanse begrippen heeft ze veel vakantiedagen, namelijk 23. Ze werkt lang bij dezelfde werkgever waardoor ze meer vakantiedagen opbouwt.

De vlucht naar Salt Lake City duurt ongeveer 9 1/2 uur. Zolang buurten houdt LasVegasNic niet vol en dit wil ik mijn buurvrouw ook niet aandoen. Dan maar even een aantal films kijken. Het entertainmentsysteem van Delta is top. Ik zie verschillende films staan die ik graag wil zien. Ik begin met de film Arrival maar na een kwartier haak ik af. Nee, even verstand op nul en ik kies voor een actiefilm. Het wordt de film Assassin’s Creed. De film ging wel maar is geen hoogvlieger. De volgende film The Infiltrator was veel beter. Deze film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van undercoveragent Robert Mazur (Bryan Cranston), die in ’86 als patserige witwasser wist binnen te dringen in de organisatie van drugskoning Pablo Escobar.

Gedurende de vlucht krijg ik ook een aantal keren iets te eten en te drinken. Het eten ging wel. Ik heb bijna alles opgegeten. Tja, zo’n lange vlucht en vroeg vertrek vanuit thuis maakt je hongerig.

Onderweg probeer ik ook wat te slapen maar dat lukt niet. Ook niet als ik een “slaapmasker” op heb. Dan maar af en toe naar buiten kijken. Ik maak even een foto als we over grote ijsvlakten vliegen. Dit blijft imposant, overal waar ik kijk zie ik ijs. Prachtig.

De landing in Salt Lake City verloopt soepel.

Aankomst Salt Lake City

In Amsterdam vertrok ik met regen en ook in Salt Lake City regent het. Gelukkig dat ik doorvlieg naar het warme Las Vegas. Het vliegveld in Salt Lake City is klein. Persoonlijk vind ik dit prettig. Ik pak mijn handbagage  en loop het vliegtuig uit. Op naar de douane! Nu afwachten of ik het land in mag. De rij voor de douane is niet heel lang maar er zijn maar twee loketten voor ons beschikbaar. Hierdoor moeten ik nog redelijk lang wachten. In de wachtrij raak ik aan de praat met een Duitser. Hij is samen met 8 vrienden en is ook op weg naar Las Vegas. Een vriend van hem is vorig jaar getrouwd en ze gaan een verlate Bachelor Party houden. Ze waren van plan om in het TI (Treasure Island)  te verblijven maar zijn uiteindelijk uitgeweken naar het Venetian. Een “homo-oom” die woonachtig is in de VS had hen erop geattendeerd dat de eigenaar van TI een pro-Trump aanhanger was en anti-homo. TI wordt door hen geboycot. Een mooi signaal. Ik heb hem maar niet verteld dat de eigenaar van de Venetian, Sheldon Gary Adelson, niet veel beter is. Het Venetian is een prachtig hotel. Ik hoop er ook nog een keer te slapen. Ik wens hem en zijn vrienden heel veel plezier.

Eindelijk ben ik aan de beurt en ik heb dezelfde ambtenaar als twee jaar geleden. Ik geef mijn paspoort af en beantwoordt zijn vragen. Ik ben in de VS om vakantie te houden en ben op weg naar Las Vegas. Ik moet wat vingerafdrukken achterlaten en in de camera kijken. Alles is goed en ik mag de VS binnen. Hij wenst me veel plezier en geluk in Las Vegas.

Koffer ophalen in Salt Lake City

Ik loop meteen door naar de bagageband en kan meteen mijn koffer ophalen. Ik loop door en niet veel later kan ik mijn koffer kwijt. Deze mag ik zelf op de loopband gooien. Zelf mag ik via de roltrap naar boven lopen en daar weer in de rij aansluiten voor de security controle. Op de grond zie ik een paspoort liggen en een paar meters verder zie ik mensen licht paniekerig hun spullen nazoeken. “Are you looking for this” en laat ze het paspoort zien. Jawel, die waren ze dus kwijt. Ze bedanken mij en ik sluit aan in de rij. Deze keer moet ik wel mijn schoenen uittrekken. 4 bakken verder en ik ben alles kwijt. Ik word door de security medewerker op geattendeerd dat ook mijn broekzakken leeg moeten zijn. Hoppa, daar gaat mijn zakdoek. Ik word hierna nog wel gefouilleerd maar ben “clean”.

Op naar de gate. In eerste instantie loop ik naar de verkeerde gate. Even goed op de papieren kijken. Oké, dit is niet de juiste Las Vegas vlucht. Ik loop terug naar de juiste gate en zie dat ze al met boarden zijn begonnen. Mijn zone is nog niet aan de beurt maar niet veel later mag ik ook boarden. Ik loop het vliegtuig in. Het vliegtuig is vrij vol en ik hoop dat ik mijn handbagage kwijt kan. Ik vraag aan de stewardess of ik deze plek mag gebruiken. Ze kijkt naar mijn instapkaart en ze vindt het goed. Ze ziet wel dat mijn plek bezet is. Oeps, als dit maar goed gaat. Gelukkig lost ze dit netjes op en kan ik op mijn eigen plek zitten, 23F, wederom naast het raam. Een kleine 20 minuten later vlieg ik naar Las  Vegas.

Vlucht naar Las Vegas

De vlucht van Salt Lake City naar Las Vegas duurt niet lang. Nog geen uur. Ik probeer nog wat uit te rusten. Ogen dicht en proberen te slapen. Natuurlijk lukt dit weer niet. Ik ben bijna in Vegas. Vegas is leuk maar het duurt helaas heel wat uren voordat je er bent. Ik vlieg over mooie gebieden en geniet van het uitzicht. We beginnen Vegas te naderen. Het vliegtuig beweegt flink. Het waait hard en dat voel je goed in dit vliegtuig. Zo erg heb ik het nog niet meegemaakt. Zelfs de vleugels van het vliegtuig “klapperen” flink. Niet veel later zetten we de daling in en we landen veilig in Vegas. LasVegasNic is na 14 uur eindelijk in Vegas. Het weer is goed, de zon schijnt maar het waait wel flink.

Aankomst McCarran International Airport in Las Vegas

Mijn energiepeil stijgt als ik eindelijk McCarran International Airport binnenloop. Ik loop verder door naar de tram die me naar de bagageband moet brengen. Tijdens deze wandeling hoor ik ook verschillende Nederlanders. LasVegasNic is niet de enige Nederlander in Vegas. Natuurlijk  maak  ik onderweg wat foto’s en via de roltrap loop ik verder naar de Blue Line. Ik moet even wachten en dan komt de tram. Een aantal minuten later kom ik aan op het andere gedeelte van het vliegveld en loop helemaal door naar de bagageband waar ik mijn koffer hoop aan te treffen. Blijft leuk en bijzonder, al die gokkasten op het vliegveld maar ik waag hier nog geen gokje.

Ik heb geluk want ik zie mijn koffer al op de bagageband staan. Zo dat is snel geregeld.

Huurauto ophalen in Las Vegas

Inmiddels weet ik goed de weg op het vliegveld en loop met mijn koffers naar de Shuttle bus service. Deze gratis bus brengt me naar McCarran Rent-A-Car Center (7135 Gilespie Street) waar ik mijn huurauto bij Alamo ga ophalen. Als ik buiten kom voel ik de warmte. Mijn jas had ik allang uitgedaan maar mijn trui nog niet.  Daar heb ik geen tijd voor want ik zie de shuttle bus staan en niet veel later rijden we aan. Het is niet druk bij het autoverhuur bedrijf Alamo. Er staat niemand bij de balie. Ik meld me en laat het reserveringsnummer, paspoort, rijbewijs en creditcard zien aan de medewerkster. Helaas is het geen vriendelijk medewerkster. Ze wordt steeds chagrijniger als ik laat weten dat ik geen upgrade wil en ook geen extra verzekeringen. Ik zie ze balen en ze laat dit ook richting mij kant weten. Of ik de volgende keer niet de automaat kan pakken. Tuurlijk “Bitch” ;-) dacht ik bij mezelf. Minpunten voor de serviceverlening van Alamo.

Als je de roltrap naar boven pakt kom je in de parkeergarage uit waar alle auto’s van de verschillende aanbieders staan. Ik loop door naar de Alamo medewerker en laat de huurovereenkomst zien. Ik mag een midsize auto uitkiezen. Helaas staan er nog maar twee “Japanners”. Deze keer geen gratis upgrade. Ik ga voor de zilvergrijze Toyota Carolla. Ik loop de auto na en zie geen beschadigingen. De auto ziet er ook schoon uit. Ik loop naar een medewerker toe om na te vragen om ze wat uitleg wil geven over de airco. Als ik haar aanraak krijgt ze een schok. Ze moet er om lachen. Deze medewerkster is heel vriendelijk en legt me rustig uit hoe het werkt. Ik bedank haar en wederom krijgt ze een schok. Sorry, zeg ik met een glimlach. Het gaat me nog heel vaak overkomen in Vegas, die statische elektriciteit.

Op weg naar mijn eerste hotel in Las Vegas

Ik stel het adres in van het Eastside Cannery Hotel & Casino (5255 Boulder Highway) op de gratis offline navigatie App HERE WeGo. De eerste twee Vegas nachten slaap ik Eastside Cannery Hotel. Ik start de motor en rijd door naar de kiosk, daar laat ik nog mijn papieren en paspoort, rijbewijs zien en dan is LasVegasNic onderweg naar zijn eerste hotel.  Rond 16:00 kom ik aan bij mijn eerste hotel van deze overnachting Eastside Cannery.

Het volgende verslag: Eastside Cannery Hotel & Casino, Boulder Highway

LasVegasNic was van vrijdag 28 april t/m vrijdag 12 mei 2017 in Las Vegas en omgeving. Hij heeft veel gezien, gedaan en meegemaakt en zal dit allemaal vertellen in zijn reisverslagen. Aan de bekende slogan “What happens in Vegas, stays in Vegas” doet LasVegasNic niet. Geniet mee met zijn verhalen! Gebruik ook de informatie voor je eigen trip. Wil je net als LasVegasNic een reisverslag schrijven, neem dan contact met hem op. Het hoeft niet zo  uitgebreid ;-) Het gaat erom dat anderen mee kunnen genieten en van de reisverslagen kunnen leren.